Κεφάλαιο 6 - Παρουσίαση και ανάλυση των δράσεων και πρωτοβουλιών για την πρόληψη και αντιμετώπιση του φαινομένου σε μικρό, μέσο και μάκρο επίπεδο στην Ελλάδα και το εξωτερικό

Το σχολείο, όπως είδαμε και παραπάνω, κατά την εφαρμογή των δράσεων υιοθετεί μια ολιστική-συστημική πολιτική κατά του εκφοβισμού. Όλα ανεξαιρέτως τα μέλη της σχολικής κοινότητας θα πρέπει να αυξήσουν την επίγνωσή τους σχετικά με τη σοβαρότητα και την έκταση του σχολικού εκφοβισμού και να ευαισθητοποιηθούν για την εφαρμογή ενός σχετικού προγράμματος.
Συνήθως δημιουργείται μια σχολική επιτροπή κατά του σχολικού εκφοβισμού, όπου συμμετέχουν εκπρόσωποι μελών της σχολικής κοινότητας. Προωθείται η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών μέσω σχετικών σεμιναρίων και μέσω ανάγνωσης σχετικού υλικού (για παράδειγμα, εγχειρίδια, οδηγοί κ.λπ.).

Για να καταγραφεί η έκταση, η ένταση και η σοβαρότητα του σχολικού εκφοβισμού, καθώς και των σημείων του σχολείου όπου λαμβάνουν χώρα τέτοια περιστατικά (π.χ. προαύλιο, τουαλέτες σχολείων κ.λπ.), διεξάγονται έρευνες, συνήθως με παρατήρηση ή ανώνυμα ερωτηματολόγια σε κάθε σχολείο. Οργανώνονται στα σχολεία ημερίδες κατά του εκφοβισμού, στις οποίες παρουσιάζονται τα ευρήματα προηγούμενων ερευνών και στέλνονται τα πορίσματα γραπτώς σε όσους γονείς δεν παρευρέθηκαν.
Αναφορικά με την επιτήρηση των μαθητών, αυτή αυξάνεται στο μέγιστο και συνήθως αναδιαρθρώνεται το προαύλιο, ώστε να αφανιστούν τα «κρυφά» του σημεία. Επίσης, παρέχονται στα παιδιά ευκαιρίες για επαφή και ψυχαγωγία, ενώ, παράλληλα, διαχωρίζονται τα μικρά από τα μεγαλύτερα παιδιά.

Δίνεται, επίσης, ιδιαίτερη βαρύτητα στις τακτικές συγκεντρώσεις των εκπαιδευτικών, όπου αξιολογούνται οι παρεμβάσεις, ενώ καθοριστικός κρίνεται ο ρόλος του διευθυντή του σχολείου στις παρεμβάσεις αυτές (Γαλανάκη, 2010).