MODULE 2 : Pełna uwaga czy Mindfulness

Różne ćwiczenia, które pojawiają się w realizacji mindfulness, są czynnościami praktykowanymi od tysiącleci przez istoty ludzkie, i które wykazały swoją skuteczność, zarówno w laboratorium, jak i w klinice. To sprawiło, że różne techniki, które tworzą mindfulness, nabierają coraz większego znaczenia w medycynie i we współczesnym kontekście zdrowotnym (Didonna, 2008; Krasner i in., 2009; Ludwing i Kabat-Zinn, 2008).

Jedną z definicji, która została najbardziej zaakceptowana, autor Kabat-Zinn (2003) określa mindfulness jako świadomość, która wyłania się z bycia w pełni uważnym, świadomym, na pojawiające się wydarzenia lub zdarzenia, akceptując je takimi, jakimi są w tym momencie, natychmiast, bez osądzania, bez analizowania i bez reagowania na nie. Dlatego ma to polegać na tym, że będąc w danej sytuacji pozwalamy zdarzeniom płynąć jak po rzece, obserwując je z dystansu, rozumiejąc każde z nich za to, czym jest, nie pozwalając, by nasze przeszłe doświadczenia interweniowały w nadanie mu żywych konotacji. Dla Miro (2008) mindfulness ma na celu bezpośrednie i ciągłe doświadczanie tego, co się pojawia, bez interwencji myśli. Bycie pełnym medytacji jest środkiem samoobserwacji o charakterze adaptacyjnym, w przeciwieństwie do samoobserwacji, którą można nazwać ruminacją lub nieadaptacją (Cebolla i Miro, 2008). Simón (2007) ze swojej strony zdefiniował mindfulness jako "uniwersalną i podstawową zdolność człowieka, która polega na możliwości bycia świadomym zawartości umysłu moment po momencie".

Faza medytacyjna różni się od dyspozycji relaksacyjnej, ze względu na fakt, że podczas procesu medytacji następuje wzrost czujności w stosunku do poziomu redukcji (Anand, Biedebach i Fernando, 1996; Jevning, 1998;). Badania wykazały w testach elektroencefalogramu (EEG), że podczas analizy u osób medytujących lub praktykujących relaksację, wzorce podawane przez EEG różniły się na poziomie fizjologicznym, ponieważ umysł w procesie medytacji jest w stanie relaksu i uwagi, jak wykazali Dunn, Hartigan i MIkulas (1999) .

To, do czego dąży proces mindfulness, to wejście w charakterystyczny proces mentalny (będący procesem natychmiastowego wejścia) i pozostanie w nim przez pewien czas, szukając zmian w procesach mózgowych (Simón, 2007). Jak potwierdzają badania neurobiologiczne, zmiany w <<stanie>> są modyfikowane w zmiany w <<cechach>> (Lewis i in., 2007).

Buddyjski pisarz Walpola Rahula wspomina, że Budda nauczał nas, że medytacja lub stan mindfulness "to po prostu obserwacja, kontemplacja i badanie. A rola, jaką w niej przyjmujemy, nie jest rolą sędziego, lecz naukowca" (1974, 73). W tych słowach znajdujemy jedną z ogromnie złych cech naszego społeczeństwa - tendencję do etykietowania rzeczy, powodując negatywny stanu dyskomfortu i udręki, która przenosi się w przyszłość, przez co żyjemy w teraźniejszości, bez zrozumienia, co było doświadczeniem, które pozwala nam rozwijać się w przyszłości. Blokujemy nasze życie, dając początek ciągłego i bolesnego stanu ruminacji tego, co może nadejść lub co się stało.

Według badacza (Kabat-Zinn, 1990), w każdym momencie rozwoju życia ważne jest, aby być w pełni świadomym tego, jak go przeżywamy, jako środka do osiągnięcia doświadczenia wolności osobistej i rozwoju we wszystkich obszarach osoby. Możemy to zastosować w klasie lub w momentach kryzysu jednostki, aby mieć zasoby, które sprawiają, że zmiana ze względu na okoliczność przeżyte, lub naukę, lub rozwój pracy, itp. generuje inną mentalną i cielesną pozycję, gdzie tylko "to" pozwala podejść do sytuacji z punktu widzenia równowagi i spójności całej osoby.

Można zaobserwować różne funkcje, które znajdujemy w mindfulness:

• Bycie świadomym tego, co dzieje się na poziomie konceptualnym w każdym momencie czasu.

• Nauczenie się, co to znaczy być w obecnym stanie umysłu niezależnie od tego, co stało się przed lub po czynności lub zadaniu, które wykonujesz w tej chwili.

Składniki mindfulness

Stosowanie medytacji było w ostatnich latach modelem zainteresowania na poziomie akademickim ze względu na wyniki, które zostały wykazane w różnych badaniach. Generowanie niektórych pozytywnych elementów, czego mogliśmy doświadczyć podczas kursu, jak poprawić uwagę i aktywność, którą należy rozwijać w każdym momencie, dostosowując się do każdej sytuacji z otwartej wizji i pośrednio wskazując na trudności, które mogą wynikać z braku koncentracji na chwili obecnej.

Dla Germera (2005) wskazuje to na szereg składników mindfulness, takich jak:

•  Niekonceptualne, czyli skupiające uwagę i świadomość bez zatrzymywania się na zaangażowanych procesach myślowych.

• Skup się na tu i teraz, pozwalając mindfulness obserwować, czy myśl, która wchodzi jest związana z tym, co nas w tej chwili interesuje, pozostawiając za sobą wszystkie te, które nie mają związku z tym, co jest w danej chwili potrzebne.

• Nieoceniający charakter, sprowadzający ocenę każdej myśli lub sytuacji na sprawiedliwy poziom tego, czego każda sytuacja potrzebuje, świadomość tego, co nam odpowiada, a co nie, pozwalając, by osobiste zasoby były tymi, które są niezbędne.

• Intencjonalne, poszukujące bezpośredniej intencji skupienia się na czymś i powrotu do tego,

• jeśli w pewnym momencie oddaliliśmy się, co prowadzi do tego, że mamy aktywną rolę w naszym rozwoju.

• Obserwacja na poziomie partycypacyjnym, przestaje być obserwacją z dystansu lub z zewnątrz, co doprowadzi do procesu całkowitego zaangażowania ciała i umysłu.

• Niewerbalny charakter, stosowanie mindfulness generuje doświadczenie, które nie jest oparte o komponent werbalny, ale o typ emocjonalny i sensoryczny.

• O charakterze eksploracyjnym, poprzez skupienie się na działaniu otwartym na doświadczenie na poziomie percepcyjnym i sensorycznym, tworzącym połączenie  na poziomie wewnętrznym i zewnętrznym naszych odbiorników informacji z tym czego nasza uwaga potrzebuje w tym, a nie innym momencie. 

• Wyzwolenia, ponieważ jest to doświadczenie, które skupia się na tym, co jest przeżywane w danym momencie a to pozwoli nam połączyć go w pełni i wygenerować poczucie wolności we  wszystkich zmysłach.

Dlatego mindfulness nie będzie podejmować wysiłku w celu poszukiwania celu, ale skupi się raczej na ścieżce, którą podążamy, odpuszczając to, co nie odpowiada tej chwilipozostawiając to, co jest konieczne, aby się w niej znaleźć. Należy być aktywnie świadomym jak myśli napływają i jak odpływają te, które nie odpowiadają działaniu tej chwili, dlatego koncentracja i decentralizacja będą elementami, które pozwolą nam osiągnąć niezbędną równowagę, aby żyć pełnym i satysfakcjonującym życiem w każdej chwili.

Bycie w chwili obecnej ("w tu i teraz") i doznania. Wychodząc z tego, w przypadku błędu możemy nauczyć się wybaczać sobie w sposób pełen miłości i tworząc modele współczucia dla samego siebie, tak potrzebne do osiągnięcia wewnętrznych i zewnętrznych zmian przyszłej osoby w obecnym wieku i jako podstawę dla następnych.

Podstawowe postawy dla praktyki medytacji

W ramach każdej praktyki musimy kultywować:

• Cieprliwość

• Zaufanie

• Ciekawość

• Umysł początkującego

• Żyj doświadczeniem ("odłącz

• autopilota")

• Akceptacja doświadczenia

• Zaangażowanie w ćwiczenie

Można obejrzeć ten film, aby zrozumieć, jak powinniśmy wejść w proces mindfulness.

Korzyści płynące z Twojej praktyki

Mindfulness to doskonałe narzędzie, które będzie działać jako element dobrego samopoczucia, fizycznego, psychicznego i duchowego. Co zostało zweryfikowane w wielu badaniach, a nawet stało się jedną z interwencji stosowanych w sposób bezpośredni lub uzupełniający w zarządzaniu problemami zdrowotnymi, edukacyjnymi, kadrowymi itp. Dlatego wśród wielu innych korzyści możemy wyróżnić następujące:

1. Wzrost kreatywności. Będąc mechanizmem pozwalającym na skupienie uwagi na tym, co tutaj, tym samym pozwala osobie na większy przepływ w jej bardziej twórczym rozwoju, zarządzając emocjonalnymi blokadami, które uniemożliwiają podmiotowi uzyskanie nowych rozwiązań lub pomysłów.

2. Mechanizm redukujący stres i niepokój. Jak sprawdzono, wystarczy prosta praktyka 2 minut, aby wygenerować zmianę na poziomie immunologii, hormonów i samopoczucia. Jest czynnikiem, który działa w generacji fizycznej, psychologicznej i poznawczej. Jak zweryfikowano w badaniu Pachés (2016), zastosowanie medytacji w opracowywaniu testów ewaluacyjnych poprawiło redukcję lęku, a wraz z nią nastąpił wzrost wyników akademickich w porównaniu z grupą, która jej nie stosowała.

3. Podnosi kompetencje emocjonalne. Osoby, które bezpośrednio lub pośrednio praktykują mindfulness w żiyciu, mają lepsze wewnętrzne zarządzanie emocjami, co pomaga im poprawić swoje umiejętności społeczne, a wraz z nimi możliwość lepszego życia i zdrowia.

4. Zmniejsza problemy z bezsennością. Ten punkt jest bardzo interesujący, ponieważ nie trzeba było robić wiele badań, aby zobaczyć, jak brak snu wpływa na rozwój uczenia się. Ponieważ odpoczynek pozwala na wzrost koncentracji i aktywności każdego, słabe wyniki na poziome akademickim, zaobserwowano u studentów z trudnościami w posiadaniu odpowiednich harmonogramów snu.

5. Zwiększony zakres uwag.i Różne techniki mindfulness dążą do spokoju umysłu, z którym dążą do tego, aby osoba, która praktykuje je regularnie, była w stanie zarządzać koncentracją uwagi, co rozpoczyna proces rozwoju umiejętności, w którym jest w stanie zarządzać bardziej adekwatnymi inhibitorami reakcji, umiejąc unikać bodźców, które nie odpowiadają temu, co jest konieczne do zwrócenia uwagi w tym momencie.