MODULE 7 : Choreografia i włączenie
W projektach edukacyjnych, w których taniec wykorzystywany jest jako narzędzie włączające, możemy uznać choreografię za narzędzie nieco bardziej zaawansowane lub drugiego stopnia. Początkowo więc uczniowie budują umiejętności i predyspozycje w parach lub małych grupach pod czujnym okiem nauczyciela.
Choreografia może być jednak wykorzystana jako element wzmacniający autonomię uczniów. Jak również jednocześnie pewnych podstawowych umiejętności, takich jak kreatywność czy przywództwo.
W tym sensie, w projektach o dłuższym czasie trwania, ułatwienie studentom projektowania choreografii jako projektu końcowego lub pracy kursowej jest narzędziem o dużej wartości dodanej dla ich rozwoju osobistego.
Choreografia i przywództwo
W projektach edukacyjnych, w których inkluzja jest podstawowym elementem, promowanie autonomii ucznia staje się jednym z priorytetów.
W tym sensie istotne jest promowanie osobistego przywództwa uczniów. Często jednak pojęcie osobistego przywództwa jest mylone z przywództwem w grupach lub ogólnie w działalności gospodarczej.
Czym dokładnie jest osobiste przywództwo?
Przywództwo osobiste można zdefiniować jako: umiejętność kierowania sobą i prowadzenia swojego życia zgodnie z własnymi upodobaniami. Innymi słowy, jest to umiejętność wypracowania własnego stylu życia. Być może dziwnym wydaje się pojęcie osobistego przywództwa, ponieważ jesteśmy przyzwyczajeni do lidera prowadzącego grupę lub zespół ludzi, ale prawda jest taka, że mamy w sobie wiele elementów, które musimyznać i wiedzieć, jak je prowadzić, aby przejąć kontrolę nad naszym życiem. W tym sensie, w sposób ogólny, możemy powiedzieć, że różnica pomiędzy ludźmi, którzy osiągają swoje cele, a tymi, którzy pozostają w stagnacji to ich osobiste przywództwo.
Aby mieć osobiste przywództwo musimy nauczyć się promować:
sposób myślenia
sposób działania
samopoznanie
samoocenę
empatię
bezpieczeństwo osobiste
zdolność do podejmowania decyzji
sposób odnoszenia się
Ostatecznie, osobiste przywództwo składa się z zestawu umiejętności, których można się nauczyć i które można praktykować.
W tym sensie możliwość projektowania i realizowania przez uczniów własnych choreografii w ramach kursu promującego inkluzję jest niezwykle ważna, jako narzędzie rozwoju osobistego przywództwa.
Wzięcie odpowiedzialności za zadanie jest istotnym sposobem na poznanie siebie nawzajem, zwiększenie poczucia własnej wartości u uczniów, którzy często mają niską samoocenę, jak również na wzmocnienie relacji osobistych.
Na koniec należy zauważyć, że fakt, iż uczniowie tworzą i wykonują własne choreografie, jest ważnym narzędziem do rozwijania też innej umiejętności, jaką jest przywództwo w grupie. Jest ono podstawowym elementem choreografii - przewodzenie innym uczniom w celu wykonania układu tanecznego.
Krótko mówiąc, zachęcanie studentów w projektach integracyjnych do zaprojektowania i wykonania choreografii końcoworocznej przed małą publicznością jest narzędziem drugiego stopnia, które powinno być częścią zalecanych działań.
Choreografia i kreatywność
Często w programach inkluzji edukacyjnej kreatywność nie jest jednym z elementów, któremu poświęca się najwięcej uwagi. Wydaje się jednak oczywiste, że w projektach włączających, w których wykorzystywany jest taniec, jest to szansa rozwoju kreatywności.
Pobudzanie kreatywności uczniów w integracji jest zawsze dobrym pomysłem.
Co rozumiemy przez kreatywność?
Kreatywność, zwana także oryginalnym myśleniem, twórczym myśleniem, pomysłowością, konstruktywną wyobraźnią lub myśleniem dywergencyjnym, to zdolność do tworzenia, wprowadzania innowacji, generowania nowych pomysłów lub koncepcji, albo nowych skojarzeń między znanymi pomysłami i koncepcjami, które zwykle prowadzą do nowych wniosków. Rozwiązują problemy i wytwarzają oryginalne i wartościowe rozwiązania. Kreatywność to wytwarzanie pomysłu lub koncepcji, kreacji lub odkrycia, które jest nowe, oryginalne, użyteczne i które przez jakiś czas zadowala zarówno jego twórcę, jak i innych.
Kreatywność można rozumieć jako oryginalne myślenie. Czyli jest to proces umysłowy, który rodzi się z wyobraźni i obejmuje kilka przeplatających się procesów umysłowych.
Jakość twórczości można ocenić na podstawie efektu końcowego, a ten jest procesem rozwijającym się w czasie i charakteryzuje się oryginalnością, zdolnością adaptacyjną i możliwościami jego konkretnej realizacji. W związku z tym realizacja choreografii jako dzieła finalnego spełnia wszystkie te cechy. Wiadomo, że są osoby bardziej i mniej kreatywne, ale wszyscy mamy zdolności twórcze, które należy stymulować.
W tym właśnie sensie kreatywność musi być wprowadzana do projektów edukacyjnych włączających. W omawianym przypadku choreografia jest pierwszorzędnym narzędziem edukacyjnym w tym właśnie sensie.
Dlatego należy rozwijać i doskonalić kreatywność. Oczywiścei szczególnie nadają się do tego zajęcia artystyczne. Na przykład taniec. Najprościej jest jasno określić, po co jest kreatywność, czyli jakie korzyści płyną z twórczego uczenia się.
Oto jedne z najbardziej znaczących:
• Skuteczność przy rozwiązywaniu problemów.
• Większa zdolność do innowacji.
• Lepsze możliwości adaptacyjne.
• Pozytywnie wpływa na poczucie własnej wartości
• Pomaga wyrażać emocje
Istnieje wiele technik rozwijania i zwiększania zdolności twórczych, na przykład (grupowa burza mózgów), myślenie lateralne, mapowanie myśli, selekcja pomysłów, kwantyfikacja pomysłów, klasyfikacja pomysłów, mapowanie koncepcji itp.
Ciekawostką jest toż,e wszystkich tychnarzędzi można nauczyć się zapomocą choreografii, którą opracowują uczniowie.
Uczenie się już dawno przestało być jedynie procesem zapamiętywania, by stać się sekwencją wzmacniania najbardziej indywidualnych zdolności ucznia. W tym sensie pojawiło się wiele zróżnicowanych metodologii pedagogicznych. Jedną z nich jest wykorzystanie tańca do promowania kreatywnego uczenia się.
Nie jest więc dziwne, że powstała nawet specyficzna dyscyplina zwana tańcem kreatywnym.
Na zakończenie warto zwrócić uwagę na ogromny wkład w integralne uczenie się uczniów, jaki uzyskuje się poprzez projektowanie i realizację własnych choreografii.