MODULE 1 : Εφαρμογή του χορού στην εκπαίδευση ενηλίκων
Το μάθημα γεννήθηκε από την ανάγκη να βρεθεί ένα μοντέλο μάθησης που να αναπτύσσει μια μεθοδολογία η οποία να συμβάλλει στη μείωση των προβλημάτων που δημιουργήθηκαν σε εκπαιδευτικό επίπεδο τον περασμένο αιώνα και τον τρέχοντα. Αυτό μας επιτρέπει να δημιουργήσουμε ένα μοντέλο που βοηθά την εκπαίδευση να δώσει μια απάντηση στο υψηλό επίπεδο σχολικής αποτυχίας, εγκατάλειψης του σχολείου, εκπαιδευτικού και κοινωνικού αποκλεισμού, ποσοστό ανεργίας, χρήσης ναρκωτικών, επιθετικότητας, ανισότητας των φύλων και την κατάσταση των μαθητών με προβλήματα ψυχικής υγείας. Όλα αυτά μας οδηγούν να προτείνουμε μια στρατηγική που μας επιτρέπει να εμβαθύνουμε σε καθένα από τα διαφορετικά προβλήματα με καινοτόμο και περιεκτικό τρόπο, ο οποίος περιλαμβάνει τη δημιουργία εργαλείων, δεξιοτήτων, ικανοτήτων, έτσι ώστε οι συμμετέχοντες, άμεσα και έμμεσα, οι οικογένειες, η κοινωνία και η εκπαιδευτική κοινότητα, να μπορούν να φτάσουν σε υψηλότερα επίπεδα εσωτερικής και εξωτερικής διαχείρισης.
Η λύση έχει αναπτυχθεί από μια εκπαιδευτική ομάδα με εκτεταμένη εκπαιδευτική, επαγγελματική και επιμορφωτική εμπειρία στις δυσκολίες ένταξης.
Η ιδέα του μαθήματος είναι να ξετυλίξει και να προτείνει μέσα που θα συνοδεύουν τη διαδικασία δημιουργίας ενός χώρου ή μιας αίθουσας διδασκαλίας, όπου θα δημιουργηθεί ένα "ολοκληρωμένο" άτομο με την ικανότητα να εξελίσσεται, να προσαρμόζεται και να αναπτύσσεται σε κάθε τομέα της ζωής του, δημιουργώντας ένα άτομο ικανό να επηρεάζει τα διάφορα περιβάλλοντα, δημιουργώντας τον "ηγέτη" του μέλλοντος. Ο χορός είναι ένα βασικό εργαλείο.
Ως εκ τούτου, η ανάγκη να συνεχίσουμε να καινοτομούμε και να μαθαίνουμε στα διάφορα σενάρια που συναντάμε σε όλη τη σχολική, προσωπική, εργασιακή και κοινωνική ζωή, επέτρεψε την εμφάνιση του συνδυασμού της ενσυνειδητότητας και του χορού, ως άξονα μετασχηματισμού του ατόμου και του περιβάλλοντός του.
Το μάθημα επεδίωξε την ένταξη φοιτητών, ατόμων με μαθησιακές, προσωπικές ή κοινωνικές δυσκολίες και με μεγάλο κίνδυνο εκπαιδευτικού και κοινωνικού αποκλεισμού, καθώς και τη συμπερίληψη ομάδων με ψυχικές, σωματικές και αισθητηριακές διαταραχές ως μέσο για την ανάπτυξη μιας αλλαγής στο επίπεδο της ανισότητας των φύλων.
Η αιτιολόγηση του Dancefulness βασίζεται στην επιτυχία που έχουν δείξει ορισμένα έργα και στις εμπειρίες που συνεισφέρουν οι δάσκαλοι αυτού του μαθήματος, το οποίο στοχεύει στη δημιουργία ενός προγράμματος αλλαγής στο όραμα του δασκάλου, του κέντρου και των μαθητών και των οργανισμών που συνεργάζονται. άμεσα ή έμμεσα με άτομα με υψηλό κίνδυνο αποκλεισμού.
Η μεθοδολογία που θα χρησιμοποιηθεί στο Dancefulness βασίζεται σε ένα συνδυασμό προηγουμένως αποδεδειγμένων επιτυχημένων μεθόδων, ορίζεται μέσα από δύο άξονες: ο πρώτος θα είναι ο χορός ως μέσο δράσης και μείωσης των διαφόρων δυσκολιών και ο δεύτερος θα είναι η ενσυνειδητότητα ως στοιχεία αλλαγής στην αυτογνωσία, τη μάθηση και την αντιμετώπιση των προβλημάτων ατομικά και συλλογικά. Και τα δύο μέρη χρειάζονται το ένα το άλλο για να φτάσουν σε ένα κοινό σημείο, όπως το να μάθουμε να κατανοούμε το σώμα μας και το μυαλό μας, επιτυγχάνοντας μια όμορφη χορευτική σύνθεση. Η οικοδόμηση αξιών και δεξιοτήτων που δρουν άμεσα στις σχολικές επιδόσεις ή αλλάζουν την κατεύθυνση της ζωής μας.
Η λύση έχει αναπτυχθεί από μια εκπαιδευτική ομάδα με εκτεταμένη εκπαιδευτική, επαγγελματική και επιμορφωτική εμπειρία στις δυσκολίες ένταξης.
Η ιδέα του μαθήματος είναι να ξετυλίξει και να προτείνει μέσα που θα συνοδεύουν τη διαδικασία δημιουργίας ενός χώρου ή μιας αίθουσας διδασκαλίας, όπου θα δημιουργηθεί ένα "ολοκληρωμένο" άτομο με την ικανότητα να εξελίσσεται, να προσαρμόζεται και να αναπτύσσεται σε κάθε τομέα της ζωής του, δημιουργώντας ένα άτομο ικανό να επηρεάζει τα διάφορα περιβάλλοντα, δημιουργώντας τον "ηγέτη" του μέλλοντος. Ο χορός είναι ένα βασικό εργαλείο.
Ως εκ τούτου, η ανάγκη να συνεχίσουμε να καινοτομούμε και να μαθαίνουμε στα διάφορα σενάρια που συναντάμε σε όλη τη σχολική, προσωπική, εργασιακή και κοινωνική ζωή, επέτρεψε την εμφάνιση του συνδυασμού της ενσυνειδητότητας και του χορού, ως άξονα μετασχηματισμού του ατόμου και του περιβάλλοντός του.
Το μάθημα επεδίωξε την ένταξη φοιτητών, ατόμων με μαθησιακές, προσωπικές ή κοινωνικές δυσκολίες και με μεγάλο κίνδυνο εκπαιδευτικού και κοινωνικού αποκλεισμού, καθώς και τη συμπερίληψη ομάδων με ψυχικές, σωματικές και αισθητηριακές διαταραχές ως μέσο για την ανάπτυξη μιας αλλαγής στο επίπεδο της ανισότητας των φύλων.
Η αιτιολόγηση του Dancefulness βασίζεται στην επιτυχία που έχουν δείξει ορισμένα έργα και στις εμπειρίες που συνεισφέρουν οι δάσκαλοι αυτού του μαθήματος, το οποίο στοχεύει στη δημιουργία ενός προγράμματος αλλαγής στο όραμα του δασκάλου, του κέντρου και των μαθητών και των οργανισμών που συνεργάζονται. άμεσα ή έμμεσα με άτομα με υψηλό κίνδυνο αποκλεισμού.
Η μεθοδολογία που θα χρησιμοποιηθεί στο Dancefulness βασίζεται σε ένα συνδυασμό προηγουμένως αποδεδειγμένων επιτυχημένων μεθόδων, ορίζεται μέσα από δύο άξονες: ο πρώτος θα είναι ο χορός ως μέσο δράσης και μείωσης των διαφόρων δυσκολιών και ο δεύτερος θα είναι η ενσυνειδητότητα ως στοιχεία αλλαγής στην αυτογνωσία, τη μάθηση και την αντιμετώπιση των προβλημάτων ατομικά και συλλογικά. Και τα δύο μέρη χρειάζονται το ένα το άλλο για να φτάσουν σε ένα κοινό σημείο, όπως το να μάθουμε να κατανοούμε το σώμα μας και το μυαλό μας, επιτυγχάνοντας μια όμορφη χορευτική σύνθεση. Η οικοδόμηση αξιών και δεξιοτήτων που δρουν άμεσα στις σχολικές επιδόσεις ή αλλάζουν την κατεύθυνση της ζωής μας.
Πρέπει να μάθουμε να κατανοούμε ότι η εκπαίδευση δεν πρέπει να είναι μια απλή διαδικασία μετάδοσης εννοιών, αλλά ότι η μάθηση είναι μια διαδικασία συντονισμού με το μυαλό, την καρδιά και το νου μας.
<<Το εκπαιδευτικό ίδρυμα, όπως είναι φτιαγμένο, δεν ασχολείται με κάτι περισσότερο από ασήμαντα πράγματα, δεν διδάσκει στους ανθρώπους να γίνουν καλοί άνθρωποι για να πετύχουν έναν καλύτερο κόσμο, μια σύντομη επαφή με το σχολείο είναι αρκετή για να καταλάβουν οι νέοι ότι δεν τους ενδιαφέρει >> (Claudio Naranjo, 2004).
Το εκπαιδευτικό σύστημα στο οποίο συνήθως αναπτύσσουμε τις διδακτικές μας λειτουργίες χαρακτηρίζεται από το ότι παρουσιάζει μια εκπαίδευση επικεντρωμένη σε στόχους και όχι σε διαδικασίες, με το τελικό αποτέλεσμα να είναι το πιο σημαντικό πράγμα, γι' αυτό και παρουσιάζει μια μεθοδολογία που στοχεύει στην αυτοματοποίηση σε αντίθεση με την επαγγελματική και προσωπική αυτοδιαχείριση. Ως εκ τούτου, παρατηρείται ένα μοντέλο προσανατολισμένο στις επιδόσεις. Επίσης, η αξία των σπουδαστών γίνεται από τα προκαθορισμένα κριτήρια, δημιουργώντας ένα πλαίσιο που καθορίζει "ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ", αφού η αξία του καθενός εξαρτάται από την ομάδα αναφοράς που χρησιμοποιούμε για να τον κατατάξουμε. Τέλος, η εκπαίδευση βασίζεται σε μια πιο διανοητική ανάπτυξη σε σύγκριση με τις κοινωνικές δεξιότητες, όπως αναφέρεται (Ramos, Recondo και Enríquez, 2012).
Η εκπαίδευση πρέπει να επιδιώκει ότι οι μαθητές μπορούν να ενισχύσουν την περιέργεια ως μέσο δημιουργίας μαθητών με ικανότητα ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας. Ως μέσο για τη δημιουργία μελλοντικών επαγγελματιών που θα ανταποκρίνονται στις νέες προκλήσεις που προκύπτουν στην ΕΕ.
Τα παραπάνω δημιουργούν τάξεις με υψηλό ποσοστό αποθάρρυνσης και εγκατάλειψης, χειρότερο κλίμα στην τάξη, μεγαλύτερη απογοήτευση σε επίπεδο μαθητών, καθώς και εκπαιδευτικούς που είναι περισσότερο αποσυνδεδεμένοι από τη διδακτική διαδικασία, όπου οι λειτουργίες έχουν αυξηθεί σε διοικητικό επίπεδο και ως απλοί εκθέτες γνώσεων σε ένα περιβάλλον που αναζητά την ικανότητα προσαρμογής ή ανταπόκρισης στις μεγάλες τεχνολογικές και κοινωνικές αλλαγές. Για το λόγο αυτό, αρχίζει να αναδύεται ένα μοντέλο μάθησης όπου η τάξη έχει μια αίσθηση συνοδείας στην ανάπτυξη και τα χαρακτηριστικά του κάθε θέματος, επομένως, οι χώροι ανάπτυξης της μάθησης πρέπει να στραφούν προς μια αίσθηση πλήρους αυτογνωσίας, για την ενίσχυση της ολοκληρωμένης ανάπτυξης. του μαθητή.
Είναι σημαντικό να μπορέσουμε να αφιερώσουμε λίγο χρόνο πριν ξεκινήσουμε το μάθημα για να συνειδητοποιήσουμε πώς είμαστε, και γι' αυτό θα πραγματοποιήσουμε μια δραστηριότητα που ονομάζεται ανάλυση SWOT.
Last modified: Tuesday, 2 May 2023, 2:05 PM