Ε -COURSE DANCEFULNESS -GR

Αυτό που επιδιώκει η διαδικασία της ενσυνειδητότητας είναι να εισέλθουμε σε μια χαρακτηριστική νοητική διαδικασία (που είναι μια διαδικασία άμεσης εισόδου) και να παραμείνουμε σε αυτήν για μια χρονική περίοδο, αναζητώντας αλλαγές στις εγκεφαλικές διεργασίες (Simón, 2007). Όπως υποστηρίζεται από τη νευροβιολογική έρευνα, οι μεταβολές στην <<κατάσταση>> τροποποιούνται σε μεταβολές στα <<χαρακτηριστικά>> (Lewis et al., 2007).

Ο βουδιστής συγγραφέας Walpola Rahula αναφέρει ότι ο Βούδας μας δίδαξε ότι ο διαλογισμός ή η κατάσταση της ενσυνειδητότητας "είναι απλά να παρατηρούμε, να στοχάζουμε και να εξετάζουμε. Και ο ρόλος που, σε αυτόν, αναλαμβάνουμε δεν είναι εκείνος του δικαστή, αλλά εκείνος του επιστήμονα" (1974, 73). Σε αυτά τα λόγια βρίσκουμε ένα από τα μεγάλα κακά της κοινωνίας μας, αυτό που τείνουμε να βάζουμε ταμπέλες στα πράγματα, προκαλώντας το αρνητικό να δημιουργεί μια κατάσταση δυσφορίας και αγωνίας που κινείται στο μέλλον για να ζούμε στο παρόν, χωρίς να καταλαβαίνουμε τι ήταν μια εμπειρία που μας επιτρέπει να αναπτυχθούμε στο μέλλον, αλλά όχι γι' αυτό, πρέπει να μπλοκάρουμε τη ζωή μας, δημιουργώντας μια κατάσταση συνεχούς και οδυνηρής αναπόλησης για το τι μπορεί να έρθει ή τι συνέβη.

Σύμφωνα με τον ερευνητή (Kabat-Zinn, 1990), σε κάθε στιγμή της εξέλιξης της ζωής είναι σημαντικό να έχουμε πλήρη επίγνωση του τρόπου με τον οποίο τη ζούμε ως μέσο για την επίτευξη μιας εμπειρίας προσωπικής ελευθερίας και ανάπτυξης σε όλους τους τομείς του ατόμου. Γιατί αυτό που μας επιτρέπει στην εφαρμογή του στην τάξη ή σε στιγμές κρίσης του ατόμου να έχουμε πόρους που κάνουν τη μετάβαση λόγω της περίστασης που ζούμε, ή της μάθησης, ή της ανάπτυξης της εργασίας κ.λπ. να δημιουργεί μια διαφορετική ψυχική και σωματική θέση, όπου μόνο "αυτό" επιτρέπει την προσέγγιση της κατάστασης από την ισορροπία και τη συνοχή ολόκληρου του ατόμου.

Μπορούν να παρατηρηθούν διαφορετικές λειτουργίες που βρίσκουμε στην ενσυνειδητότητα:

Η επίγνωση για το τι συμβαίνει σε εννοιολογικό επίπεδο σε κάθε χρονική στιγμή.

Να μάθετε τι σημαίνει να βρίσκεστε στην παρούσα κατάσταση του νου, ανεξάρτητα από το τι έχει συμβεί πριν ή μετά τη δραστηριότητα ή το έργο που εκτελείτε αυτή τη στιγμή.

Συνιστώσες της ενσυνειδητότητας

Η χρήση του διαλογισμού αποτελεί τα τελευταία χρόνια ένα μοντέλο ενδιαφέροντος σε ακαδημαϊκό επίπεδο λόγω των αποτελεσμάτων που έχουν δείξει οι διάφορες έρευνες. Δημιουργώντας κάποια θετικά στοιχεία, καθώς μπορέσαμε να βιώσουμε κατά τη διάρκεια του μαθήματος πώς να βελτιώσουμε την προσοχή και τη δραστηριότητα που πρέπει να αναπτύσσεται κάθε στιγμή, να προσαρμοζόμαστε σε κάθε κατάσταση από μια ανοιχτή οπτική και να επισημαίνουμε εμμέσως τις δυσκολίες που μπορεί να προκύψουν από τη μη επικέντρωση στην παρούσα στιγμή.

Για τον Germer (2005), υποδεικνύει μια σειρά από συστατικά στοιχεία της ενσυνειδητότητας, όπως

• Μη εννοιολογική, δηλαδή εστίαση της προσοχής και της επίγνωσης χωρίς να σταματάμε στις σχετικές διαδικασίες σκέψης.

• Επικεντρωθείτε στο εδώ και τώρα, επιτρέποντας στην ενσυνειδητότητα να παρατηρεί αν η σκέψη που εισέρχεται σχετίζεται ή όχι με αυτό που μας ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή, αφήνοντας πίσω όλες εκείνες που δεν έχουν σχέση με αυτό που χρειάζεται εκείνη τη στιγμή.

• Μη αξιολογικός χαρακτήρας, μειώνοντας την αξιολόγηση κάθε σκέψης ή κατάστασης στο δίκαιο επίπεδο του τι χρειάζεται η κάθε κατάσταση, έχοντας επίγνωση του τι μας αντιστοιχεί και τι όχι, επιτρέποντας στους προσωπικούς πόρους να είναι αυτοί που είναι απαραίτητοι.

• Προσηλωτικός, επιδιώκοντας την άμεση πρόθεση να εστιάσουμε σε κάτι και να επιστρέψουμε σε αυτό αν σε μια συγκεκριμένη στιγμή έχουμε απομακρυνθεί, γεγονός που μας οδηγεί να έχουμε ενεργό ρόλο στην ανάπτυξή μας.

• Παρατήρηση σε συμμετοχικό επίπεδο, παύει να είναι μια παρατήρηση από απόσταση ή από έξω, η οποία θα οδηγήσει σε μια διαδικασία πλήρους συμμετοχής του σώματος και του νου.

• Μη λεκτικός χαρακτήρας, η χρήση της ενσυνειδητότητας δημιουργεί μια εμπειρία που δεν βασίζεται στη λεκτική συνιστώσα αλλά σε έναν συναισθηματικό και αισθητηριακό τύπο.

• Διερευνητικού τύπου, εστιάζοντας σε μια δράση ανοιχτή στην εμπειρία σε αντιληπτικό και αισθητηριακό επίπεδο, δημιουργώντας μια σύνδεση στο εσωτερικό και εξωτερικό επίπεδο των αντιληπτών πληροφοριών μας και συνδεόμενη με αυτό που χρειάζεται η προσοχή μας για εκείνη τη στιγμή και όχι για κάποια άλλη.

• Της απελευθέρωσης, καθώς πρόκειται για μια εμπειρία που εστιάζει σε αυτό που ζούμε εκείνη τη στιγμή, θα μας επιτρέψει να το συνδέσουμε στην πληρότητά του και να δημιουργήσουμε μια αίσθηση ελευθερίας σε όλες τις αισθήσεις.

Ως εκ τούτου, η ενσυνειδητότητα δεν πρόκειται να κάνει μια προσπάθεια να αναζητήσει ένα στόχο, αλλά μάλλον στο μονοπάτι που κάνουμε, αφήνοντας να φύγει ό, τι δεν αντιστοιχεί σε εκείνη τη στιγμή με ό, τι είναι απαραίτητο για να βρούμε τον εαυτό μας στην παρούσα στιγμή, έχοντας για αυτό, να είναι ενήμεροι μέσω του ενεργού μέρους για να συνειδητοποιήσουμε πώς οι σκέψεις ή ιδέες εισέρχονται και φεύγουν που δεν αντιστοιχούν στη δράση της στιγμής, ως εκ τούτου, η συγκέντρωση και η αποκέντρωση πρόκειται να είναι στοιχεία που θα μας επιτρέψουν να επιτύχουμε μια απαραίτητη ισορροπία για να ζήσουμε μια πλήρη και ικανοποιητική ζωή για κάθε στιγμή. Η παρουσία στην παρούσα στιγμή ("στο εδώ και τώρα") και οι αισθήσεις. Αφήνοντας αυτό, σε περίπτωση λάθους μπορούμε να μάθουμε να συγχωρούμε τον εαυτό μας με τρόπο αγάπης και να δημιουργούμε μοντέλα αυτοσυμπόνια, τόσο απαραίτητα για να επιτύχουμε εσωτερικές και εξωτερικές αλλαγές του μελλοντικού προσώπου για τον παρόντα αιώνα και τη βάση των επόμενων.

Βασικές στάσεις για την πρακτική του διαλογισμού

Μέσα σε κάθε πρακτική πρέπει να καλλιεργούμε:

Υπομονή

Εμπιστοσύνη

Περιέργεια

Το μυαλό του αρχάριου

Να ζούμε την εμπειρία ("να αποσυνδέουμε τον αυτόματο πιλότο")

Αποδοχή της εμπειρίας

Δέσμευση στην πρακτική

Μπορούμε να παρακολουθήσουμε αυτό το βίντεο για να καταλάβουμε πώς πρέπει να μπούμε στη διαδικασία της ενσυνειδητότητας.

Οφέλη της πρακτικής σας

Η ενσυνειδητότητα είναι ένα τέλειο εργαλείο που θα λειτουργήσει ως στοιχείο ευεξίας, σωματικής, ψυχολογικής και πνευματικής. Όπως έχει επαληθευτεί σε πολλές μελέτες και μάλιστα έχει γίνει μία από τις παρεμβάσεις που χρησιμοποιούνται με άμεσο ή συμπληρωματικό τρόπο για τη διαχείριση προβλημάτων υγείας, μάθησης, ανθρώπινου δυναμικού κ.λπ. Ως εκ τούτου, μπορούμε να επισημάνουμε τα ακόλουθα οφέλη μεταξύ πολλών άλλων:

1. Αύξηση της δημιουργικότητας. Όντας ένας μηχανισμός που επιτρέπει την εστίαση της προσοχής στο εδώ, επιτρέποντας έτσι στο άτομο να ρέει περισσότερο στην πιο δημιουργική του ανάπτυξη, διαχειριζόμενο τα συναισθηματικά μπλοκαρίσματα που εμποδίζουν το υποκείμενο να ρέει στην απόκτηση νέων λύσεων ή ιδεών.

2. Αποτελεί μηχανισμό για τη μείωση του στρες και του άγχους. Όπως έχει επαληθευτεί, η απλή εξάσκηση 2 λεπτών είναι αρκετή για να δημιουργήσει μια αλλαγή σε επίπεδο ανοσολογίας, ορμονών και ευεξίας. Όντας ένας παράγοντας που δρα σε μια καλύτερη σωματική, ψυχολογική και γνωστική αποκατάσταση. Όπως επαληθεύτηκε σε μελέτη του Pachés (2016), η εφαρμογή του διαλογισμού στην ανάπτυξη τεστ αξιολόγησης βελτίωσε τη μείωση του άγχους και μαζί με αυτό, υπήρξε αύξηση της ακαδημαϊκής επίδοσης σε σύγκριση με την ομάδα που δεν τον χρησιμοποίησε.

3. Βελτιώνει τη συναισθηματική επάρκεια. Όσοι άνθρωποι συμπεριλαμβάνουν άμεσα ή έμμεσα την πρακτική της ενσυνειδητότητας στη ζωή τους έχουν καλύτερη εσωτερική διαχείριση των συναισθημάτων, γεγονός που τους βοηθά να βελτιώσουν τις κοινωνικές τους δεξιότητες και μαζί με αυτές τις δεξιότητες για μια καλύτερη ζωή και υγεία.

4. Μειώνει τα προβλήματα αϋπνίας. Αυτό το σημείο είναι πολύ ενδιαφέρον, καθώς δεν έχει μελετηθεί πολύ για να δούμε πώς η έλλειψη ύπνου επηρεάζει την ανάπτυξη της μάθησης, επειδή η ξεκούραση επιτρέπει την αύξηση της συγκέντρωσης και της δραστηριότητας του καθενός, κάτι που παρατηρείται στις κακές επιδόσεις σε ακαδημαϊκό επίπεδο, όπου οι μαθητές με δυσκολίες στο να έχουν επαρκή προγράμματα ύπνου επηρεάζουν, μεταξύ άλλων, τις εκπαιδευτικές τους επιδόσεις.

5. Αυξημένη διάρκεια προσοχής. Οι διάφορες τεχνικές της ενσυνειδητότητας επιδιώκουν την ηρεμία του νου, με την οποία επιδιώκουν το άτομο που την εξασκεί τακτικά να μπορεί να διαχειρίζεται την εστίαση της προσοχής, γεγονός που ξεκινά μια διαδικασία ανάπτυξης δεξιοτήτων όπου είναι σε θέση να διαχειρίζεται πιο επαρκείς αναστολείς της αντίδρασης, όντας σε θέση να αποφεύγει ερεθίσματα που δεν ανταποκρίνονται σε αυτό που είναι απαραίτητο για την προσοχή εκείνη τη στιγμή.